Αρχική Σελίδα   |    ΔΗΜΟΣ ΛΑΓΚΑΔΑ    |    ΟΙ ΔΗΜΟΙ    |    ΟΙΚΙΣΜΟΙ    |    ΑΞΙΟΘΕΑΤΑ & ΜΟΥΣΕΙΑ    |    ΣΥΛΛΟΓΟΙ    |    ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΙΣ    |    ΑΓΓΕΛΙΕΣ    |    ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΕΙΤΕ    |    ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
28/3/2024 21:12:07



















Επισκέπτες Online: 1192


Λίστα Ενημέρωσης

Συμπληρώστε το email σας για να λαμβάνετε ενημερώσεις.






Ο ΛΑΓΚΑΔΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ
10-03-2014
Ο ΛΑΓΚΑΔΑΣ ΚΑΙ ΟΙ ΕΚΛΟΓΕΣ

Χρονογραφικά σημειώματα του Τρύφωνα Τσομπάνη

Οι εκλογές ήταν πάντα στη ζωή της πατρίδας μας, μια αφορμή χαράς για τους νικητές, και οδύνης για τους ηττημένους. Όμως και στο σώμα της πατρίδας ήταν πάντα μια επώδυνη διαδικασία, παρά τις περί της δημοκρατίας και των πλεονεκτημάτων της θέσεις που επικρατούν από αρχαιοτάτων χρόνων. Σε 3 μήνες περίπου ο λαός θα κληθεί να δώσει ψήφο για τις Περιφερειακές και Δημοτικές εκλογές και άρχισαν ήδη «τα όργανα» για το μεγάλο «πανηγύρι της δημοκρατίας», όπου ο λαός θα εκφραστεί για ακόμη μία φορά ακούγοντας τα ΘΑ των υποψηφίων και αφού πάρει τις «σίγουρες δεσμεύσεις» για εύρεση δίμηνης εργασίας και βολέματος, για συναλλαγή και αλληλοστήριξη, θα επιτελέσει το καθήκον του προς την πατρίδα; Η προς τον εαυτό του άραγε; Ανασκαλεύοντας το αρχείο μου για τις εκλογές στον Λαγκαδά, διαβάζω πως σχεδόν πάντα οι εκλογές ήταν αφορμή διχασμού και προβλημάτων που ταλάνιζαν την τοπική κοινωνία, όχι γιατί ήταν μια κακή διαδικασία οι εκλογές, αλλά γιατί κάποιοι πάντα ήθελαν να διχάζουν το λαό, να τον πατρονάρουν για να καρπώνονται τα αποτελέσματα του διχασμού. «Διαίρει και βασίλευε» έλεγε ο σοφός λαός μας, αλλά αναρωτιέμαι κάθε φορά, πώς ένας τόσο σοφός λαός που έβγαζε τόσο σοφές παροιμίες, έχανε τη σοφία του κάθε προεκλογική περίοδο. Στο αρχείο μου έχω μαζεμένο αρκετό υλικό από εφημερίδες που αναφέρονται σε εκλογικές διαδικασίες στο Λαγκαδά από το 1911 και εξής και συναντά κανείς παντού αυτή την οδυνηρή όπως είπα κατάσταση. Στις 2-3-1912 ο τότε αρχιερατικός επίτροπος Λαγκαδά, ο θρυλικός μακεδονομάχος Παπα-Ιωακείμ Ανανιάδης, διαμαρτύρεται στον Βαλή της περιοχής και στο Πατριαρχείο, γιατί κάποιοι με βάρβαρο τρόπο παρενέβησαν στις εκλογές για την αλλοίωση των εκλογικών αποτελεσμάτων, τόσο στα ελληνικά όσο και στα βουλγαρικά και τουρκικά εκλογικά κέντρα. Στις 2-4-1912 καταγγέλλει ο παπα-Ιωακείμ για ακόμη μία φορά, ότι κάποιοι άλλαξαν τα λευκά ψηφοδέλτια με δικά τους, για να πετύχουν το αποτέλεσμα που ήθελαν. Στις 4-4-1912 καταγγέλλεται στις αρχές η φυλάκιση των εκλεκτόρων του κόμματος «Ενωσις-Πρόοδος», για να μη μπορούν να μετέχουν στην εκλογική διαδικασία. Στις 8-3-1912 η εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ καταγγέλει τον «Βλάχο του Λαγκαδά» όπως γράφει, Ιωάννη Βλάχο γιατρό του Λαγκαδά, με φιλοτουρκικές και φιλοβουλγαρικές θέσεις για εκβίαση πολιτών και τρομοκρατία. «Ο ιατρός Βλάχος ηπείλει τους εκλέκτορας εν Λαγκαδά τι να ψηφίσουν, διότι ενώ ως τώρα, έλεγε, εγένοντο φόνοι την νύκτα, τώρα θα γίνονται και την ημέραν». «Ο Χατζή Αδήλ Μπέης και οι συνεργάτες του οργίασαν επί της πλάτης και των ποδών του Χρήσου Δρεμλή και άλλων πατριωτών, που αντέδρασαν στις πιέσεις τους», αυτά στις 10-5-1912. Η εφημερίδα ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ στις 27-7-1912 θα γράψει «Πάλιν αίμα εις τον Λαγκαδάν», ενώ στις εκλογές του 1912 στις 11 Ιανουαρίου συλλαμβάνεται ο Οθωμανός Μουσταφά, για απόπειρα δολοφονίας του προκρίτου Δ.Κωνσταντίλα. Μετά το 1913 θα υπάρξει μια σχετική μόνο ηρεμία γιατί ήταν οι μακροχρόνιες δημαρχιακές θητείες του Νικ.Παπαγεωργίου και του Κων.Ηλιάδη, (εδημάρχευσαν από 10 χρόνια ο καθένας), αργότερα στην κατοχή ο Ιωάννης Παντίρης, πανθομολογούμενα ειρηνοποιός Δήμαρχος που ένωσε ντόπιους και πρόσφυγες, θα σκοτωθεί από πολιτικούς του, προφανώς, αντιπάλους εν μέσω κατοχής.
Τα πράγματα θα ξανααγριέψουν μετά το 1950 όπου οι διαμάχες και οι αντιπαλότητες θα ταράξουν αρκετά την τοπική κοινωνία και θα την διχάσουν σε απίστευτο βαθμό. Στις 27 Μαίου του 1959 η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ θα γράψει «ασκείται τρομοκρατία κατά του Δημάρχου Λαγκαδά», ενώ στις 29-6-1959 η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ δημοσιεύει κείμενο με τίτλο «φιάλαι και καθίσματα κατά του Δημάρχου Λαγκαδά, ο κ. Δήμαρχος ενεφανίσθη εις την δοξολογίαν επί τη εορτή του Βασιλέως με επιδέσμους, το θέμα έφερε εις την Βουλήν ο Σοφ.Βενιζέλος». Ήμουν παιδί τότε, αλλά έμειναν χαραγμένες στη μνήμη μου οι διαδηλώσεις στον Λαγκαδά, για την εκλογή Δημάρχου, επειδή τότε ο Δήμαρχος δεν εκλέγονταν από τον λαό αλλά από το Δημοτικό Συμβούλιο και ο τότε μειοψηφίσας στις εκλογές, κατάφερε να εκλεγεί Δήμαρχος, εξαγοράζοντας προφανώς τους συμβούλους της πλειοψηφίας, επειδή δε την ώρα που πήγαιναν για την εκλογική διαδικασία, κέρασε τους συμβούλους από μία καραμέλα (όντας μπακάλης στο επάγγελμα) το σύνθημα που επικράτησε στις διαδηλώσεις ήταν «ο Ιούδας με το φίλημα κι’ αυτός με καραμέλα». Οι εφημερίδες της εποχής αναφέρουν πολλά περιστατικά για την εποχή αυτή, και για τους θερμόαιμους Λαγκαδιανούς που οδηγήθηκαν στον εισαγγελέα, γιατί έριξαν πέτρες στο σπίτι του Δημάρχου και η κ. Δημάρχου έκανε μήνηση, ή όρμηξαν στον Δήμαρχο που καθόταν στο καφενείο και τον τραυμάτισαν με μπουκάλι κλπ.
Θέλω να ελπίζω πως οι εποχές άλλαξαν και η βία έχει εκλείψει πλέον, όμως δεν άλλαξαν δυστυχώς τα ήθη μας στις εκλογές. Το τάξιμο, η λάσπη, η λαμογιά, η εξαγορά, κυριαρχούν παντού. Μπροστά στο δίλημμα «ο τόπος ή η καρέκλα του δημάρχου», οι περισσότεροι απαντούν «η καρέκλα». Γι’ αυτό άλλωστε σε μια επαρχιακή πόλη εμφανίζονται 5-6 υποψηφιότητες που υποτίθεται έχουν έναν στόχο και καημό, το καλό του τόπου. Όμως δυστυχώς για κάποιο διάστημα ο λαός θα διχάζεται και θα κομματιάζεται στα 2-3 ή 4 κομμάτια. Τι θα εμπόδιζε όλους αυτούς τους υποψηφίους, να κατέβουν όλοι μαζί σε μια κοινή προσπάθεια για τον τόπο, αφού έτσι κι αλλιώς τα προβλήματα είναι τα ίδια, οι δυνατότητες επίλυσης οι ίδιες, οι στρατηγικές διαφέρουν, αλλά εδώ είναι το ζητούμενο της συνεργασίας και των καλών προθέσεων, όλοι μαζί για τον τόπο. Ζηλεύω μερικές φορές δύο χωριά, το Απειράθου της Νάξου και το Νυμφαίο της Φλώρινας, όπου κατάφεραν κάποτε να έχουν έναν και μοναδικό υποψήφιο Δήμαρχο, που βγήκε με το 100% των ψηφοφόρων. Ο Μανώλης Γλέζος και ο Νίκος Μέρτζος, δυο άνθρωποι αντίθετης κομματικής ιδεολογίας, κατάφεραν να ενώσουν και να αναδείξουν τα χωριά τους και να τα κάνουν υπόδειγμα ανάπτυξης και πραγματικής αγάπης για τον τόπο. Μπορεί να φαίνεται τρελό, αλλά και σαν όνειρο αξίζει να το προβάλλει κανείς. Η μόνη ελπίδα και παρηγοριά είναι ότι οι νέοι και άφθαρτοι άνθρωποι που θα ασχοληθούν με τα κοινά και θα αναλάβουν τα ηνία του Δήμου, θα δώσουν το δικό τους στίγμα φρεσκάδας και πολιτισμού στον 21ο αιώνα και στο 2014.



 

ALBUM ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ



Επικοινωνία με lagadas.net
Επιτρέπεται η αναδημοσιεύση του υλικού μόνο με την αναφορά της πηγής © 2010 lagadas.net
design by aksium