«Το τελευταίο της ζωής του ταξίδιον»

Ένας τίτλος ποιητικός θα ταίριαζε ίσως στο τελευταίο ταξίδι του αγαπητού σε όλους κ.Στέλιου Βασιλείου, ενός ανθρώπου που έφυγε χθές από κοντά μας σε ηλικία περίπου 88 ετών. Μέχρι πρίν λίγο ακόμα καιρό τον βλέπαμε ζωντανό και ακμαίο, να σχολιάζει, να θυμάται, να συμβουλεύει, να επισκέπτεται 2 φορές τη βδομάδα την δημοτική βιβλιοθήκη για να δανείζεται πέντε-πέντε τα βιβλία, ως φανατικός βιβλιοφάγος, να παραπονιέται βέβαια ότι γέρασε, αλλά με ένα μυαλό κοφτερό και αξεπέραστο στη μνήμη. Ο γράφων συχνά προσέφευγε στις αναμνήσεις του και στις ιστορικές του αναφορές και μνήμες από τον παλιό Λαγκαδά, όπου έζησε και πέρασε όλη τη ζωή του. Μεγαλωμένος σε μια αρχοντική οικογένεια του παλιού Λαγκαδά, με πατέρα τον αλησμόνητο μπαρμπα-Μήττα Νταλόγκο, έμπορο από τους πρώτους της εποχής, συνέχισε το επάγγελμα του πατέρα του και κράτησε το μαγαζί μέχρι την συνταξιοδότησή του. Παρά το επάγγελμά του, που ήταν υποχρεωμένος να ασχολείται με σαπούνια, χρώματα, μαλλιά και μπογιές, ο κ. Στέλιος ήταν ο πιο ανήσυχος άνθρωπος του τόπου μας, με μια καταπληκτική παιδεία, φοβερή μόρφωση σε θέματα λογοτεχνίας και ποίησης, καθώς χιλιάδες σελίδες πέρασαν από τα χέρια του, φανταστική ενημέρωση για θέματα τέχνης και κυρίως θεάτρου και κινηματογράφου. Ήταν από τους πρώτους ανθρώπους που στάθηκαν στον Νικόλαο Μουλά και υπήρξε μέλος της συντακτικής επιτροπής της εφημερίδας «Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ ΕΠΑΡΧΙΑΣ ΛΑΓΚΑΔΑ». ’νθρωπος προοδευτικός, δραστήριος, και πολυταξιδευμένος, υπήρξε πρωτοστάτης σε κάθε πολιτιστική κίνηση του Λαγκαδά και μέχρι πριν από πέντε χρόνια, οργάνωνε τις ομαδικές μεταβάσεις των Λαγκαδιανών στο Κρατικό Θέατρο Βορείου Ελλάδος για την παρακολούθηση θεατρικών παραστάσεων. Μετέδωσε έτσι σε πολλούς ανθρώπους την αγάπη του για το θέατρο και τον κινηματογράφο και μετείχε σε όλες τις εκδηλώσεις των πολιτιστικών φορέων του Λαγκαδά. Πρόσφατα μάλιστα ο Δήμος Λαγκαδά τον τίμησε με αναμνηστική πλακέτα για την παρουσία του και την προσφορά του στον πολιτισμό. Με χαρά δέχτηκε να μετατραπεί το πατρικό και οικογενειακό του σπίτι σε Λαογραφικό Μουσείο και να συνεχίσει με αυτό τον τρόπο να συντηρεί τις μνήμες και τον πολιτισμό. Τον ευχαριστούμε από καρδιάς.
Σ΄αυτό το τελευταίο ταξίδι του, τον συνοδεύουν η αγάπη, η εκτίμηση και η αναγνώριση των συμπατριωτών του. Στην γειτονιά τ΄ουρανού θα βρει σίγουρα τη συντροφιά των αγαπημένων του προσώπων και των αγαπημένων του ποιητών.
Καλό σου ταξίδι κ. Στέλιο.

Τρύφων Τσομπάνης
Επίκουρος Καθηγητής του ΑΠΘ