Την περασμένη Πέμπτη άρχισε η τελική επίθεση στα «χειμερινά ανάκτορα» του φυσικού περιβάλλοντος της πόλης μας, δυστυχώς όμως όχι από τις επαναστατημένες μάζες που απαιτούν περισσότερο πράσινο, αλλά από τους εκλεγμένους δημοτικούς άρχοντες που ροκανίζουν τα τελευταία δέντρα που απέμειναν. Ύστερα από έναν πόλεμο φθοράς, που διαρκεί τα τελευταία χρόνια, και είχε για θύματα αρκετά πλατάνια των Λουτρών, τους κισσούς των πλατανιών του Μύλου Γεωργιάδη, τις τελευταίες αργυρολεύκες στον παλιό δρόμο προς Λητή, κι αρκετά άλλα μεμονωμένα δέντρα, στόχος τώρα είναι ό,τι απέμεινε από τα «μνημεία της Φύσης» του παλιού Λαγκαδά: τα αιωνόβια πεύκα του πάρκου του Επαρχείου κι εκείνα του Μπίλλειου Πολιτιστικού Κέντρου.

Το πρωί της συγκεκριμένης μέρας, συνεργείο του Δήμου έκοψε ένα πεύκο στο πάρκο του Επαρχείου κι ετοιμαζόταν να κόψει άλλο ένα, αλλά το σταμάτησαν την τελευταία στιγμή, με μεγάλες προσπάθειες, τρεις κάτοικοι της πόλης (οι δύο μέλη της Οικολογικής Ομάδας). Το σκεπτικό ήταν κλασικής φύσεως, όταν υπάρχει η πρόθεση κοπής ή άγριου κουτσουρέματος ενός δέντρου: η επικινδυνότητά του και η περίπτωση πτώσης ολόκληρου ή κλαδιών. Το επιχείρημα περί επικινδυνότητας λόγω της κλίσης των συγκεκριμένων πεύκων δεν πείθει, διότι τα περισσότερα από αυτά έχουν κλίση εδώ και πολλά χρόνια (όπως επίσης π.χ. κι εκείνα της περιοχής του Δερβενίου, χωρίς να έχει ωστόσο σημειωθεί κάποια πτώση, εκτός από κάποιες ελάχιστες που οφείλονται στην κατάρρευση του εδάφους στις κρημνώδεις περιοχές). Χρειάστηκε να δεχτούν να υπογράψουν οι συγκεκριμένοι κάτοικοι υπεύθυνη δήλωση ότι αναλαμβάνουν την ευθύνη σε περίπτωση ατυχήματος, για να πειστεί ο επικεφαλής γεωπόνος της Τεχνικής Υπηρεσίας του Δήμου να σταματήσει την «εκκαθάριση»!

Ωστόσο, το ενδεχόμενο νέας απροειδοποίητης επίθεσης σε μια συστάδα δέντρων που αποτελεί κι έναν μικρό βιότοπο όπου διαβιούν, μεταξύ άλλων, και καρδερίνες που ευφραίνουν με το κελάιδισμα τους θαμώνες των γύρω καφετεριών, τους ανοιξιάτικους και θερινούς μήνες, παραμένει δυστυχώς ανοιχτό. Ο ίδιος υπεύθυνος γεωπόνος της Τεχνικής Υπηρεσίας μας ενημέρωσε ότι επίκειται μελλοντική επίθεση και στα πεύκα και τα κυπαρίσσια του Μπίλλειου Πολιτιστικού Κέντρου!

Πραγματικά, όσο λογικός και προσγειωμένος κι αν είναι κανείς, δεν μπορεί να μην σκεφτεί, συνειρμικά και μοιραία, κάποια θεωρία συνωμοσίας, δεδομένου ότι τα τελευταία χρόνια οι δημοτικές αρχές έβαλαν αδικαιολόγητα στο στόχαστρο τις περιοχές «ειδικού κάλλους» του τόπου μας, που ήδη προαναφέραμε. Κάτι άλλο που έρχεται επίσης στο νου είναι η περίπτωση δαιμονοπληξίας, κυρίως εξ αιτίας του ανεξήγητου γεγονότος ότι από ολόκληρες συστάδες-δεντροστοιχίες καταδικάζονται στοχευμένα σε θάνατο συγκεκριμένα δέντρα που ούτε βρίσκονται κάτω από καλώδια, ούτε παρενοχλούν την είσοδο-έξοδο των αγροτών στα χωράφια τους (δεντροστοιχίες του δρόμου προς Λητή και της οδού Λουτρών), λες και κάποιος έχει προσωπικούς ανοιχτούς λογαριασμούς μαζί τους! Ίσως, τελικά, να έχει εδώ εφαρμογή η γνωστή ευαγγελική ρήση, «μωραίνει Κύριος ον βούλεται απωλέσαι»!