Στις 30 Νοεμβρίου κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Λιβάνη το νέο βιβλίο του Μπάμπη Μαυρίδη. Πρόκειται για το μυθιστόρημα "Δεκαπέντε και μία μέρες".

Είναι το τρίτο του βιβλίο. Το πρώτο, με τίτλο "Κυρίαρχος λόγος και Κοινωνικός αποκλεισμός" (εκδόσεις Βάνιας-2007), αποτελεί μια επιστημονική έρευνα που εξετάζει την αιτιακή σχέση ανάμεσα στις δυνατότητες του κυρίαρχου λόγου να συμβάλλει, ως μία από τις κύριες αιτίες, στη διατήρηση του φαινομένου του κοινωνικού αποκλεισμού.
Το δεύτερο, με τίτλο "Μισό μήλο" (εκδόσεις Επίκεντρο-2010) είναι μυθιστόρημα.

Βιογραφικό του συγγραφέα

Ο Μπάμπης Μαυρίδης είναι συνταξιούχος δάσκαλος, πρώην σχολικός σύμβουλος. Είναι μετεκπαιδευμένος στα Παιδαγωγικά, κάτοχος πτυχίου Πολιτικών Επιστημών και διδάκτορας στις Επιστήμες της Αγωγής. Ασχολήθηκε ενεργά με την Τοπική Αυτοδιοίκηση: Την περίοδο 1994 - 1998 ως εκλεγμένος δημοτικός σύμβουλος της συμπολίτευσης από την οποία και ανεξαρτητοποιήθηκε μετά από οχτώ μήνες, μη συμφωνώντας με το περιεχόμενο και τον τρόπο των πολιτικών που εφαρμόζονταν. Το 2006, ως υποψήφιος δήμαρχος με τον συνδυασμό "Ανεξάρτητη Δημοτική Κίνηση", εκλέχτηκε δημοτικός σύμβουλος της ήσσονος αντιπολίτευσης.

ΔΕΚΑΠΕΝΤΕ ΚΑΙ ΜΙΑ ΜΕΡΕΣ

Το νέο του βιβλίο, αν και από πρώτη ματιά φαίνεται να παρουσιάζει στοιχεία αστυνομικού μυθιστορήματος, στην πραγματικότητα αποτελεί μια απόπειρα διερεύνησης και καταγραφής ανθρώπινων χαρακτήρων και κοινωνικών φαινομένων.

Πάνω σε ένα καμβά αστυνομικού ενδιαφέροντος, στήνεται η πλοκή του έργου, με κύρια στοιχεία τις προσωπικές διαδρομές πρωταγωνιστών και δευτεραγωνιστών. Μέσα από αυτές τις διαδρομές - οι οποίες μπορεί να συναντιούνται ή να είναι παράλληλες - καταγράφονται συμπεριφορές, που φανερώνουν  στάσεις, αντιλήψεις, αρχές, αξίες και πεποιθήσεις, με δυο λόγια όλα εκείνα που σχηματίζουν τις ατομικές νοοτροπίες και, συνεπώς, το περιεχόμενο του πλέγματος των κοινωνικών σχέσεων που διαμορφώνονται και της κοινωνικής πραγματικότητας που μας περιβάλλει.

Στην πραγματικότητα, εκείνο που επιχειρεί το μυθιστόρημα του Μπάμπη Μαυρίδη "Δεκαπέντε και μία μέρες" είναι να συζητήσει, με πρόσχημα τη διερεύνηση ενός φόνου και τις προσωπικές ιστορίες που ξετυλίγονται πίσω από αυτή, την αντιφατικότητα και την αντινομία της ανθρώπινης ύπαρξης. Το γεγονός, δηλαδή, ότι ο καθένας από μας, είτε έχει επίγνωση του γεγονότος είτε όχι, αποτελεί μια σύνθετη ύπαρξη και από αυτή την άποψη και σε διαφορετικό βαθμό ο καθένας όλοι είμαστε φορείς της προσωπικής μας τραγικότητας.