Την υποψηφιότητα του για υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος Λαγκαδά ανακοινώνει ο δικηγόρος Φώτης Μηκερόζης, μέσω ενός άρθρου όπου μεταφέρει τους προβληματισμούς του σχετικά με τον τρόπο που επιλέγουμε πρόσωπα για να μας εκπροσωπήσουν στη διοίκηση ενός δήμου.

Ο κ. Μηκερόζης δηλώνει παράλληλα τη στήριξη του στην υποψήφια δήμαρχο Λαγκαδά Νίκη Ανδρεάδου, με την οποία έχουν κοινούς προβληματισμούς όσον αφορά τον τρόπο σκέψης και δράσης, ενώ τονίζει την επιτυχημένη δράση της ως Αντιδήμαρχος Κοινωνικής Πολιτικής και Πρόνοιας.

Διαβάστε το άρθρο του κ. Μηκερόζη:

Ο τόπος μας κι εμείς

Η σχέση μας με τον τόπο μας, είναι αμφίδρομη. Τον προσδιορίζουμε και μας προσδιορίζει. Στη σχέση αυτή, το κάθε μέρος διαμορφώνει το άλλο. Η αλληλεπίδραση είναι μία καθημερινή διαδικασία. ’λλοτε αφανής κι άλλοτε φανερή. Ως επί το πλείστον, είναι αφανής. Όταν για παράδειγμα, σε έναν τόπο, οι Αρχές του δεν φροντίζουν να δημιουργήσουν επαρκείς χώρους στάθμευσης, ο πολίτης θα αναγκαστεί να σταθμεύσει στο πεζοδρόμιο. Όταν όμως ο πολίτης αναγκάζεται να σταθμεύσει στο πεζοδρόμιο αφενός διδάσκει την τακτική αυτή στα παιδιά του και την διαιωνίζει αφετέρου ο τόπος ασφυκτιά. Στο πέρασμα του χρόνου, ζημιωμένοι από την κατάσταση αυτή βγαίνουν τόσο ο τόπος, όσο και οι πολίτες. Στο μεταξύ, ο ένας διαμόρφωσε την τύχη του άλλου. Φανερή είναι όταν ο πολίτης καλείται να πάρει θέση. Αυτό δεν γίνεται συχνά. Στην πραγματικότητα, γίνεται μία και μοναδική φορά, κάθε τέσσερα χρόνια. Τότε, που καλείται να αναδείξει τους εκπροσώπους του. Τους εκπροσώπους του και όχι «άρχοντες δημοτικούς». Οι καρέκλες του Δημάρχου και των Δημοτικών Συμβούλων, είναι «μαγκάλια με αναμμένα κάρβουνα», δεν είναι «θώκοι». Αυτή όμως η μοναδική φορά, είναι καταλυτική, γιατί κρίνει την τύχη του τόπου και την ίδια στιγμή, κρίνει την τύχη και του ίδιου του πολίτη που πήρε την απόφαση.

Ο πολίτης που έχει μάθει εξ αιτίας των Αρχών του τόπου του να σταθμεύει στο πεζοδρόμιο, είναι ο ίδιος που έχει μάθει να επιλέγει με κριτήρια κομματικά, είναι ο ίδιος που έχει μάθει να επιλέγει προσδοκώντας ίδια οφέλη, είναι ο ίδιος που έχει μάθει να επιλέγει «άρχοντες» και όχι «εκπροσώπους». Για να «ξεμάθεις» πρέπει να τολμήσεις. Πρέπει να τολμήσεις να επιδείξεις «κομματική αχρωματοψία», πρέπει να τολμήσεις να δεχτείς ότι η θέση του ατόμου βελτιώνεται πραγματικά και σίγουρα, μόνον όταν βελτιώνεται η θέση της ομάδας, πρέπει να τολμήσεις να αποδεχτείς πως σε ένα σύγχρονο και πραγματικά δημοκρατικό κόσμο, δεν υπάρχουν άρχοντες. Αυτός όμως που πρέπει πρώτος να «ξεμάθει», είναι αυτός που ζητάει την ψήφο του πολίτη. Γιατί αν αυτός, είτε πατά στις κομματικές του βάσεις, είτε επιχειρεί να εκμαυλίσει τον ψηφοφόρο τάζοντας του, είτε στοχεύει να ηγεμονεύσει και όχι να διοικήσει, αναιρεί πρώτος, κάθε αντίθετη δημιουργική προοπτική.  

Ο τόπος μας είναι μικρός και τα προβλήματα του πολλά. Από αυτά κάποια έχουν να κάνουν με τη ζώσα καθημερινότητα μας και κάποια με τις μεσοπρόθεσμες και μακροπρόθεσμες προοπτικές του. Η καθαριότητα, η ύδρευση, η αποχέτευση, η αστική και αγροτική οδοποιία, οι σωστές συγκοινωνίες, η ασφάλεια, η μέριμνα για τους αδύναμους πολίτες, το υγιές περιβάλλον, η διαχείριση των Σχολικών Μονάδων, είναι κάποια από αυτά που έχουν να κάνουν με τη ζώσα καθημερινότητα. Τα Λουτρά και η αξιοποίηση τους που πρέπει κάποτε να επιτευχθεί, η αστική ανασυγκρότηση και η αστική ανάπλαση, η αξιοποίηση πολλών παραδοσιακών και πολιτιστικών στοιχείων μας, είναι κάποια από αυτά που έχουν να κάνουν με τις μεσοπρόθεσμες προοπτικές του τόπου. Τέλος, η ανάπτυξη, είναι αυτή που ναι μεν αποτελεί μία άμεση ανάγκη για τον τόπο αλλά εξ αιτίας της βαριάς οικονομικής ύφεσης στην οποία έχει βυθιστεί εδώ και πολλά χρόνια η πατρίδα μας, είναι εκ των πραγμάτων ένα μεγάλο «στοίχημα» που δεν μπορεί παρά να έχει, πιο μακροπρόθεσμη προοπτική.  Η ανάπτυξη, έχει καταντήσει στις μέρες μας μία άπιαστη προσδοκία που όσο περισσότερο θαρρείς την μνημονεύουμε, τόσο αυτή απομακρύνεται. Μπορεί να επιτευχθεί, αλλά αποτελεί αναγκαστικά πιο μακροπρόθεσμη προοπτική γιατί περνάει μέσα από την υλοποίηση των βραχυπρόθεσμων και μεσοπρόθεσμων στόχων.

Πως θα διαχειριστούμε και πως θα λύσουμε τα προβλήματα μας;

Κατ’ αρχήν, μόνον αν είμαστε ενωμένοι κι αν πιστέψουμε στη δύναμη που κρύβουμε μέσα μας.  Διχασμένοι πολίτες, διχασμένες Αρχές, ηττοπαθείς κι εφησυχασμένες κοινωνίες, ποτέ δεν πήγαν μπροστά. Σε μία εκλογική διαδικασία δεν περισσεύει κανείς. Δεν υπάρχουν αντίπαλοι δημότες. Υπάρχουν αντίπαλες νοοτροπίες. Αυτή όμως που επικρατεί, είναι αυτή που διαμορφώνει και την τύχη του τόπου, όχι μόνον κατά την επόμενη τετραετία αλλά κάποιες φορές και σε μεγαλύτερο βάθος χρόνου.

Επόμενη προϋπόθεση είναι η εξεύρεση κεφαλαίων ώστε με τη σχολαστική διαχείριση τους να χρηματοδοτηθούν οι ανάγκες για την επίλυση των προβλημάτων. Οι τοπικές κοινωνίες είναι εξαρτημένες από την Κεντρική Διοίκηση. Τα κονδύλια που διατίθενται από την Πολιτεία στις Πόλεις είναι συγκεκριμένα, περιορισμένα και δυστυχώς ανεπαρκή. Πέραν αυτών, η Αυτοδιοίκηση εσοδεύει πόρους και από τους δημότες. Εδώ θα πρέπει, η Πολιτεία και η Αυτοδιοίκηση, να είναι εξαιρετικά προσεκτικές στη διαμόρφωση των ποσών που απαιτούν. Η τρέχουσα οικονομική πραγματικότητα επιβάλλει πρωτίστως την αποχή από κάθε αύξηση των σχετικών αυτών εισφορών και ταυτόχρονα την εξεύρεση λύσεων ώστε μεσοπρόθεσμα να περιοριστούν στο μέτρο του δυνατού, οι εισφορές αυτές. Περαιτέρω όμως, μέσο κτήσης κεφαλαίων για την επίλυση των προβλημάτων, είναι τα Ευρωπαϊκά κονδύλια χρηματοδότησης, γνωστά και ως ΕΣΠΑ. Από τα τελευταία, δεν πρέπει να μείνει αναξιοποίητο κυριολεκτικά ούτε ένα ευρώ. Στην πραγματικότητα, τα ΕΣΠΑ είναι αυτά που αποτελούν την διέξοδο για την εξεύρεση πόρων που θα κάνουν τη διαφορά σε έναν τόπο.

Τέλος, η τρίτη προϋπόθεση για να επιτευχθεί η σωστή διαχείριση και η επίλυση των προβλημάτων ενός τόπου, μας οδηγεί εκεί από όπου ξεκινήσαμε. Είναι η ανάδειξη των συνδυασμών που διαπνέονται από τις αρχές, της «κομματικής αχρωματοψίας», της αμεροληψίας, της απεμπόλησης κάθε λογικής περί «δούναι και λαβείν» και από την πεποίθηση ότι εκλέχτηκαν όχι για να ηγεμονεύσουν αλλά για να εκπροσωπήσουν και για να υπηρετήσουν.

Όλα τούτα, αποτελούσαν ανέκαθεν το πλαίσιο των προβληματισμών μου αναφορικά με τη λειτουργία μου ως Δημότη στο εκλογικό «γίγνεσθαι». Μέχρι πρότινος, υπό το πρίσμα, του δικαιώματος μου στο «εκλέγειν». Σε τούτες τις εκλογές, διαπίστωσα πως οι προβληματισμοί μου αυτοί ήταν κοινοί με τον τρόπο σκέψης και δράσης της Νίκης Ανδρεάδου. Ταυτόχρονα είχα άριστη εικόνα από την ενασχόληση της στα κοινά του Δήμου και ιδιαίτερα από την επιτυχημένη δράση της ως Αντιδημάρχου στα θέματα Κοινωνικής Πολιτικής και Πρόνοιας. Έτσι πήρα την απόφαση να ενταχθώ ως υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος στον συνδυασμό της ΠΟΛΙΤΕΣ ΜΕ ΟΡΑΜΑ, με όλους τους παραπάνω προβληματισμούς, πλέον να με συνοδεύουν κατά την άσκηση του δικαιώματος που έχω ως πολίτης στο «εκλέγεσθαι», πάντα ευελπιστώντας να σταθώ, αντάξιος των προσδοκιών των συνδημοτών μου που θα μου εμπιστευτούν την ψήφο τους και χρήσιμος στον τόπο μας.-

Φώτης Μηκερόζης

Υποψήφιος Δημοτικός Σύμβουλος      

με τη Δημοτική Παράταξη   

ΠΟΛΙΤΕΣ ΜΕ ΟΡΑΜΑ