Είναι αλήθεια ότι οι αρχαίοι ημών πρόγονοι όταν καθιέρωναν την δια ψηφοφορίας  επιλογή των αρχόντων, δεν πίστευαν ότι όλα θα ήταν καλά, γιατί και τότε στην αρχαιότητα, πολλές φορές αδίκησαν και ανθρώπους με την ψήφο τους, αλλά αδίκησαν και την πόλη τους. Και η ζωή συνεχίζεται με την ίδια ακριβώς λογική, να ψηφίζουμε δηλαδή όχι κατά το δημόσιο συμφέρον αλλά κατά το ατομικό μας και μόνο. Ο γείτονας τον γείτονα, ο φίλος τον φίλο, ο κουμπάρος τον κουμπάρο, ασχέτως αν ο υποψήφιος δεν μπορεί στα μισά να χωρίσει δυό γαϊδάρων άχυρα. Ένα χαμόγελο και μια υπόσχεση στο δρόμο δεν αρκούν για να σωθεί μια πόλη.

Την Κυριακή λοιπόν 8 Οκτωβρίου θα βρεθούμε και πάλι μπροστά σε μια κάλπη για να εκλέξουμε τους ανθρώπους που θα διοικήσουν τον τόπο μας. Ελπίζοντας να πρυτανεύσει έστω για μια φορά η κοινή λογική, η οποία όλως παραδόξως σε μέρες εκλογών λείπει σε διακοπές και είναι εξαφανισμένη, σκέφτομαι τι να επιλέξω από όλους αυτούς που διεκδικούν να  εξουσιάσουν τη ζωή μου στην πόλη μας.

Τους περισσότερους τους ξέρουμε καθώς για μια εικοσαετία «διέπρεψαν» στο τίποτα, στη μιζέρια, στα παχιά λόγια, στην ανικανότητα, στη στασιμότητα, στην αντι-ανάπτυξη, στα χαράτσια, στα σκουπίδια στην πόρτα μας, στην αδιαφάνεια, στα δέκα κακά της μοίρας μας και μάλιστα επί μισθώ. Από την άλλη υπάρχουν νέα πρόσωπα που δίνουν ελπίδα και μια άλλη προσμονή για το αύριο, που μπορεί να μην είναι αυτό που ονειρευόμαστε, αλλά δεν θα είναι το ίδιο με αυτό που ζήσαμε.

Σκέφτομαι λοιπόν πως κουράστηκα τόσα χρόνια να με διοικούν άνθρωποι και  βαρέθηκα να τους πληρώνω τόσα χρόνια μισθό για να με δουλεύουν!! Κουράστηκα να ακούω τα ίδια παχιά λόγια για ένα νέο ξεκίνημα χωρίς μέλλον, αφού δοκιμάστηκαν και απέτυχαν. Κουράστηκα να ακούω για «έμπειρα άτομα», αφού μου κληροδοτούν το  τίποτα. Δεν αντέχω να πληρώνω ως δημότης άρχοντες που διοικούν από τις καφετέριες της πόλης. Κουράστηκα να περπατώ σε δρόμους αδιάβατους και να κινδυνεύω ανά πάσα στιγμή. Κουράστηκα και εξοργίζομαι να βλέπω ανθρώπους που τους κυνηγά ο εισαγγελέας κατά της διαφθοράς και αυτοί να θέλουν να δοκιμάσουν ξανά και ξανά, μετά από τρεις αρνητικές απορρίψεις από τον λαό. Κουράστηκα να βλέπω ανθρώπους να τρέχουν πίσω από «σωτήρες»- οδοστρωτήρες!!! Κουράστηκα να μετρώ τα λάθη που φορτώθηκαν στις πλάτες όλων μας. Κουράστηκα να πληρώνω τα σπασμένα της κακοδιοίκησης και της αρπαχτής και να λέω το νερό νεράκι... Κουράστηκα να ζω σε μια πόλη που αναπνέει μεθάνιο από το ΧΥΤΑ και τη ΜΕΑ.  Κουράστηκα να βλέπω να τρέχουν τα παιδιά στο Κολχικό για να πάνε σχολείο. Κουράστηκα να βλέπω την εκμετάλλευση του θρησκευτικού συναισθήματος. Κουράστηκα να ακούω να εκβιάζονται άνθρωποι, γιατί τους έδωσαν κάποτε δουλειά για ένα εξάμηνο, που το πλήρωνε άλλος!!! Κουράστηκα να ακούω για «αγγελουπόλεις» που κατάντησαν διαβολοσκορπίσματα στα χέρια των οικονομικών ελεγκτών!!! Προσέξτε, το ψέμα μπορεί να βγάζει λουλούδια αλλά δεν βγάζει ποτέ καρπούς, λέει μια αφρικάνικη παροιμία!!! Και είναι πολύ σοφή!!!

Κουράστηκα, αλλά δεν απελπίστηκα, αφού υπάρχει η ελπίδα στα πρόσωπα νέων ανθρώπων, μορφωμένων, με εμπειρία στην εργασία κι όχι στη λαμογιά, με ήθος, με μεράκι, με όρεξη για έργο, με δέσμευση για κάτι καλύτερο!!! Στον 21ο αιώνα ταξιδεύεις με τον πύραυλο της γνώσης και της τεχνολογίας και όχι με κάρο του αείμνηστου καροποιού κυρ-Κώστα Κόπελη!!!

Ο Δήμος Λαγκαδά, αξίζει κάτι καλύτερο από το χθες, της παρακμιακής λογικής και πρακτικής.

Ε….. από αυτή τουλάχιστον την εκλογική διαδικασία, ας μη λείψει η κοινή λογική!!!!!

ΤΡΥΦΩΝ  ΤΣΟΜΠΑΝΗΣ