Εξ΄ αφορμής της ανακοίνωσης της Δημοτικής βιβλιοθήκης για τη δωρεά βιβλίων που έλαβε από την Future Library, θέλω να επισημάνω το γεγονός της απόστασης του βιβλίου από τη ζωή μας και κυρίως από τη ζωή των νέων παιδιών, που έχουν υποκαταστήσει τα πάντα, κι όταν λέω τα πάντα, εννοώ το βιβλίο, το περιοδικό, την εφημερίδα, τους φίλους, ακόμα και τους γονείς καμιά φορά όταν είναι απορροφημένα στο κινητό. Ο Δήμος Λαγκαδά εδώ και χρόνια έχει οργανώσει μια Δημοτική βιβλιοθήκη με έναν «σημαντικό» αριθμό βιβλίων περίπου 6.000 τίτλους, (δηλ. 3000 λιγότερους από την προσωπική μου βιβλιοθήκη), όχι βέβαια όσα θα έπρεπε να έχει μια βιβλιοθήκη ενός Δήμου.

Παλαιότερα μετέχοντας στην επιτροπή βιβλιοθήκης θυμάμαι ότι κάθε χρόνο έβγαινε ένα κονδύλιο για την αγορά νέων τίτλων βιβλίων. Τα τελευταία χρόνια αυτό δεν γίνεται, αλλά δεν υπάρχει απ’ ότι υποψιάζομαι και η ανάλογη επιτροπή βιβλιοθήκης. Στο χώρο της βιβλιοθήκης, όταν στεγάζονταν στo κτήριο του ΚΑΠΗ γινόταν κατά καιρούς, με την επιμέλεια και την διοργάνωση του κ. Παναγιώτη Μιχαηλίδη -ψυχή του πολιτισμού στην πόλη μας- λογοτεχνικά βραδινά, βραδιές ποίησης, φεστιβάλ βιβλίου στην πλατεία, μουσικές εκδηλώσεις που είχαν να κάνουν με μελοποιημένη ποίηση κλπ. Εδώ και χρόνια αυτό το είδος του πολιτισμού είναι σε ύπνωση στην πόλη μας. Ευτυχώς που υπάρχουν κάποιες παρέες φιλαναγνωστών και βιβλιοπωλείων, που κρατούν το βιβλίο στην επικαιρότητα. Ο κόσμος δεν έχει καταλάβει ότι ένα βιβλίο έχει διάρκεια ζωής στα ράφια μιας βιβλιοθήκης ίσως και 200 ή  500 χρόνια, ένα tablet  ή ένα κινητό, κάποιους μήνες μέχρι να βγει  το νέο  μοντέλο. ΤΟ ΒΙΒΛΙΟ ΕIΝΑΙ ΕΝΑ ΠΑΡΑΘΥΡΟ ΣΤΗΝ ΟΜΟΡΦΙΑ ΚΑΙ ΤΗ ΓΝΩΣΗ.

Αναμφίβολα η τεχνολογία δίνει τη δυνατότητα στους ανθρώπους του βιβλίου να χρησιμοποιήσουν και  ψηφιακά βιβλία για να χαρούν την λογοτεχνική δημιουργία, αλλά η μαγεία του έντυπου βιβλίου είναι τελείως διαφορετική.

Η λειτουργία της ΔΗΜΟΤΙΚΗΣ ΒΙΒΛΙΟΘΗΚΗΣ ΛΑΓΚΑΔΑ πρέπει να συνεχιστεί και να ενισχυθεί, αλλά κυρίως πρέπει να δώσει τη δυνατότητα άμεσης πρόσβασης στο χώρο της. Είχα τονίσει και παλαιότερα ότι η μεταφορά της στο παλιό Δημαρχείο ήταν τελείως άστοχη, γιατί ένας άνθρωπος για να επισκεφτεί ένα χώρο στον τρίτο όροφο χωρίς ασανσέρ, είναι σαν να υποχρεώνεται να κάνει τεστ κοπώσεως χωρίς παρουσία γιατρού!!! Είχα δεχτεί, παλαιότερα παράπονα από ανθρώπους που δανείζονταν και 5  βιβλία εβδομαδιαίως, αλλά αυτό το μαρτύριο να πρέπει να ανεβείς  τρεις ορόφους για να συναντήσεις τη γνώση, δεν είναι για όλες τις ηλικίες.

Σήμερα πολλές πόλεις πανευρωπαϊκά, αλλά και στα Βαλκάνια, φέρνουν το βιβλίο στο δρόμο, στην πλατεία, μπροστά στα μάτια μας. Επισκέφθηκα πρόσφατα την Αλβανία και είδα την Εθνική Βιβλιοθήκη στην κεντρική πλατεία των Τιράνων, σε συνδυασμό με έναν εξωτερικό χώρο φιλοξενίας των φιλαναγνωστών που συνδυάζονταν με ένα εξαιρετικό café-bar, να κάθονται έξω και να απολαμβάνουν βιβλίο, ήλιο και καφέ !!! Το ίδιο θα βρει κανείς και στη Βέροια που τιμήθηκε ως μια από της καλύτερες βιβλιοθήκες της Ευρώπης, γιατί συνδυάζει, τον δανεισμό βιβλίων, με το αναγνωστήριο και την ευχάριστη παραμονή απολαμβάνοντας  και τον καφέ σου!

Τι προτείνω λοιπόν! Ο χώρος του παλιού café-café, που είναι άδειος σήμερα, και που νοικιάζονταν τόσα χρόνια χωρίς ποτέ ο Δήμος να απολαύσει τα ενοίκια που έπρεπε, να φιλοξενήσει ένα μέρος των βιβλίων της Δημοτικής βιβλιοθήκης, και προτείνω να έχει παιδικά και λογοτεχνία, που έχουν περισσότερη ζήτηση, τα δεν ιστορικά και άλλα γενικότερου ενδιαφέροντος να μείνουν στον τρίτο όροφο για τους γενναίους!

Μπορεί κάλλιστα την άνοιξη και το καλοκαιράκι, να απολαμβάνεις και τον καφέ σου στον πεζόδρομο του Δημαρχείου με την συντροφιά ενός βιβλίου. Θα είναι μια ευκαιρία για τους γονείς να πάνε με τα παιδιά τους πέρα από την παιδική χαρά και στη χαρά του βιβλίου και της Δημοτικής βιβλιοθήκης που βγαίνει να συναντήσει τον αναγνώστη. Μπορεί ακόμα ο πεζόδρομος της βιβλιοθήκης να φιλοξενήσει εκδηλώσεις βιβλιοπαρουσιάσεων τους καλοκαιρούς μήνες, ή μουσικές  εκδηλώσεις για το βιβλίο.

Μια πρόταση κάνω κι  όποιος ενδιαφέρεται την ακούει. Αλλιώς, ας συνεχίσουμε τον ύπνο μας.

ΤΡΥΦΩΝ  ΤΣΟΜΠΑΝΗΣ

Καθηγητής ΑΠΘ

ΥΓ. Η βιβλιοθήκη της Μητροπόλεως Λαγκαδά που στεγάζεται στο ΦΑΡΟ είναι επίσης στον τρίτο όροφο, αλλά διαθέτει ασανσέρ. Διαθέτει επίσης και περίπου 20.000 τίτλους βιβλίων. Αυτή τη στιγμή δεν μπορεί να λειτουργήσει, γιατί δεν διαθέτει βιβλιοθηκονόμο. Ίσως μια συνεργασία του Δήμου με την Μητρόπολη για πρόσληψη μέσω ΕΣΠΑ κάποιων ανθρώπων σχετικών με το βιβλίο, θα έδινε και μια άλλη διέξοδο στους αναγνώστες, αλλά και τους φοιτητές ή επιστήμονες  που σπουδάζουν και κάνουν εργασίες ψάχνοντας σε άλλα μέρη για βιβλιογραφία, ενώ μπορεί να την έχουν στην πόλη τους.