Χρονογραφικά σημειώματα του Τρύφωνα Τσομπάνη

Πρέπει πραγματικά να ευχαριστήσω από καρδιάς, τους φίλους που σχολίασαν ή τηλεφώνησαν ή με σταμάτησαν στο δρόμο να με συγχαρούν για το «όνειρό μου», και κατάλαβα πως δεν είμαι ο μόνος “ονειροπαρμένος” στο Λαγκαδά, αλλά υπάρχουν κι άλλοι που ονειρεύονται μιαν άλλη πόλη, μια πόλη που να σε κάνει περήφανο, όχι μόνο για την ιστορία της αλλά και για την καθημερινότητά της. Τα όσα έγραψα σαν όνειρο δεν ήταν πράγματα της φαντασίας, ούτε «όνειρο θερινής νύχτας» όπως είπε κάποιος καλός φίλος, αλλά είναι όνειρο και απαίτηση των τελευταίων τριάντα- τριάντα πέντε χρόνων, που ποτέ δεν κατάφερε να πάρει σάρκα και οστά, όχι γιατί είναι άπιαστο το όνειρο, αλλά γιατί δυστυχώς οι εκάστοτε διοικούντες δεν μπορούν να ονειρευτούν το μέλλον μας με το ίδιο πάθος που ονειρεύονται και οργανώνουν αριστοτεχνικά την κατάληψη της εξουσίας. Τα όσα εξέθεσα σαν όνειρο είναι πράγματα που δεν ανήκουν στη σφαίρα του ανέφικτου, αλλά ίσα-ίσα είναι ζητήματα που θέλει απλά μεράκι, προγραμματισμό, ευθύνη απέναντι στους πολίτες και τον Δήμο και όρεξη για δουλειά. Αν πάρουμε για παράδειγμα το ζήτημα της ανάδειξης των αρχαιολογικών μας χώρων από το Δερβένι και σε όλο τον Δήμο, θέμα που θα ανάσταινε την επαρχία μας, θέλει απλά μια απόφαση να γίνουν κάποιες περικοπές δαπανών που είναι αχρείαστες και μερικές φορές σκορπίζονται για εκδηλώσεις που δεν προβάλλουν πολιτισμό, όπως εμποροπανηγύρεις που κοστίζουν περισσότερο απ’ όσα προσφέρουν ή γιορτές αγγέλων που με μια λογική προσφοράς ποιοτικών εκδηλώσεων θα στοίχιζαν τα μισά, για να μη πω το ένα τρίτο των χρημάτων (τώρα κοστίζουν 70 χιλιάδες ευρώ η αγγέλων πόλις και άλλα τόσα η εμποροπανήγυρις). Αν λοιπόν ένα μέρος αυτών των χρημάτων δινόταν στην αρχαιολογική σχολή του ΑΠΘ για ανασκαφές, θα είχαμε σε μια δεκαετία την ανάδειξη όλων των αρχαιολογικών μας χώρων. Ποιος νοιάστηκε, ας πούμε, για να ανασκαφεί η Τούμπα Περιβολακίου ή ο  χώρος που βρέθηκε το λεοντάρι έξω από τον Λαγκαδά; Δηλαδή, τι νόμισαν κάποιοι ότι το λεοντάρι ξέφυγε από τη ζούγκλα κι ήρθε σε μας για βόλτα; Σαφέστατα ο χώρος είναι αρχαιολογικός όπως ακριβώς και ο αντίστοιχος Λέων στην Χερώνεια, και έχει αρκετό ενδιαφέρον, που μπορεί η ανάδειξή του να πλουτίσει όχι μόνο την ιστορία μας, αλλά και τις τσέπες μας από τον τουρισμό. ’λλο θέμα. Πριν από χρόνια ο κωπηλατικός όμιλος Λαγκαδά είχε πληρώσει για μια μελέτη αξιοποίησης του Μπογδάνα, η μελέτη είχε προσφερθεί στους διοικούντες για να την προωθήσουν και να την εντάξουν σε ευρωπαϊκά προγράμματα. Κανείς δεν νοιάστηκε μέχρι που την έκαψαν τα παιδιά. ’λλο θέμα: Ο υπογράφων μάζεψε όλα τα στοιχεία των ιδιοκτητών των παραδοσιακών σπιτιών του Λαγκαδά και τα παρέδωσα στο Δήμο με τη λογική να βοηθήσουν μέσα από τις υπηρεσίες τους ιδιοκτήτες για την αποκατάσταση των σπιτιών, δεν έγινε τίποτα!!!

Ο οργανισμός Μπίλλη εδώ και χρόνια έχει έτοιμο τον φάκελο για να ενταχθεί το Κέντρο στο ΕΣΠΑ, κανείς δεν ζήτησε τον φάκελο απλά για να τον προωθήσει.

Το στρατόπεδο Μπαρέτη, που με τόσο πάθος το κάνανε πανό ότι το πήραμε, κανείς δεν νοιάστηκε να το προστατεύσει από τους επιτήδειους που κατέκλεψαν όλα τα μεταλλικά κουφώματα, ακόμα και τις στέγες. Ποιος ευθύνεται για την καταστροφή; Κανείς δεν έχει ευθύνη; κανείς δεν πρέπει να πληρώσει για την καταστροφή;

Η μη χρήση του χώρου ως τώρα και η εγκατάλειψή του δεν ζημίωσαν πολλαπλά την πόλη μας και δεν της στέρησαν έσοδα; Υπεύθυνοι δεν υπάρχουν;

Η εικόνα της πόλης που είναι σε εγκατάλειψη δεν ζημιώνει τον Δήμο μας; Ποια εικόνα αποκομίζουν π.χ οι Ρώσοι τουρίστες που έρχονται κάθε Τετάρτη στο Λαγκαδά και βλέπουν τα ξεραμένα και απότιστα πάρκα, τα χόρτα που έχουν να κοπούν από τις 15 Μαϊου, τα Λουτρά στα οποία δεν λειτουργεί τίποτε, που αναγκάζεσαι να παραγγείλεις καφέ από τον Λαγκαδά με ντιλίβερι και τόσα άλλα που θεωρούνται αυτονόητα για μια σοβαρή διοίκηση Δήμου. Έχω την ευκαιρία να επισκέπτομαι κάθε εξάμηνο την Αλβανία, ως επισκέπτης καθηγητής στο πανεπιστήμιο και  έμεινα έκπληκτος από τις ιδέες διακόσμησης της πόλης των Τιράνων, όπου ο πρώην Δήμαρχος και νυν πρωθυπουργός, (καθηγητής της σχολής καλών τεχνών κ. Έντυ Ράμμα), έκανε την πόλη του χάρμα οφθαλμών, με το χρώμα στα πάρκα, στα κτήρια, τη διακόσμηση των  δρόμων, όχι μόνο τα Χριστούγεννα αλλά σε κάθε εποχή και έδωσε ευρωπαϊκό αέρα σε μια πόλη που θεωρούσαμε κατώτερη των περιστάσεων. Μια βόλτα σήμερα δίπλα στον ποταμό που διασχίζει τα Τίρανα, σου δίνει την αίσθηση του περιπάτου στις όχθες του Σηκουάνα.


Φωτογραφία από την Αλβανία


Φωτογραφία από την Αλβανία

Σε μας η νωχελικότητα της εξουσίας στην αξιοποίηση, ανάδειξη και προβολή του τόπου μας αρχίζει να γίνεται εγκληματική. Πριν από 5-6 χρόνια κάποια εφημερίδα ( Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ) μου ζήτησε να ετοιμάσω ένα άρθρο για το ειδικό ένθετό της για τον τουρισμό. Το ετοίμασα, αλλά δεν το δημοσίευσα ποτέ, γιατί ενώ έχει η πόλη μας να προβάλλει πολλές ομορφιές και διεξόδους αναψυχής, είναι όλες εν υπνώσει και αναξιοποίητες και βέβαια όταν καλείς κάποιον να σε επισκεφθεί πρέπει να του προτείνεις και αξιοπρεπή χώρο διαμονής και φιλοξενίας. Πού υπάρχει τέτοιος χώρος στο Λαγκαδά; Το ξενοδοχείο των Λουτρών των 2 ή 3 αστέρων, αν υπάρχουν κι αυτοί!!! θυμίζει χώρο της δεκαετίας του 1970-80. Και όταν επισκέπτεσαι την καφετέρια και το βράδυ κατά τις 11 σου σβήνουν τα φώτα για να σε διώξουν, ε…δεν ξαναπάς!!! Θα μου πείτε τι να κάνει κι ο υπάλληλος; Γιατί να θυσιαστεί για έναν Δήμο και μια πόλη που του δυσκολεύει τη ζωή αφήνοντάς τον απλήρωτο εδώ και εννιά μήνες!!! Η απελπισία λοιπόν σε κάνει να αγανακτείς μερικές φορές και μάλιστα όταν αντιλαμβάνεσαι ότι οι καθ΄ύλην αρμόδιοι αντί να σιωπούν σε προκαλούν κιόλας με τις συμπεριφορές τους, ε…τότε…θέλει αντίδραση από όλους μας.

Αντίδραση, για το ποιοι θα σε εκπροσωπούν στα κοινά και βέβαια πόσο αυτοί  ξέρουν τι θέλουν και τι κάνουν!!! Είναι αλήθεια, αισθάνθηκα ντροπή προχτές στο Δημοτικό συμβούλιο όταν συγκεκριμένος δημοτικός σύμβουλος, με την αίσθηση ότι κινείται σε χώρους των παραβαρδαρίων περιοχών και όχι σε αίθουσα δημοτικού συμβουλίου, άνοιξε το στόμα του και θύμισε ΧΥΤΑ από τη βωμολοχία. Η χυδαιότητα και ο πολιτικός τσαμπουκάς σε όλο τους το μεγαλείο!!! Λυπούμαι που αναγκάστηκα να παρέμβω δυναμικά εγώ για να σεβαστούν κάποιοι τους θεσμούς. Αυτό όμως που μου προξένησε εντύπωση ήταν η απάθεια των συναδέλφων του, που δεχόταν το υβρεολόγιο με χαμόγελο «εθισμού» σε τέτοιας μορφής παρεμβάσεις!!! Είναι ντροπή πραγματικά για τον Δήμο και την αυτοδιοίκηση.

Παρ’ όλα αυτά εμείς θα συνεχίσουμε να ονειρευόμαστε με μάτια ανοιχτά, και να ζητούμε για την πόλη και το μέλλον μας αυτά που δικαιωματικά μας ανήκουν, δηλαδή: σεβασμό στη λογική μας, σεβασμό στην ιστορία μας και σεβασμό στο μέλλον αυτού του τόπου και των παιδιών του.

Τρύφων Τσομπάνης